جنایات جنگی آلمان نازی؛ هولوکاست افسانه نیست ~ دانشنامهٔ جنایات جنگی

آزار و شکنجه و کشتار تعدادی یهودی به صورت سازمان یافته، دیوان سالارانه و با حمایت و توسط رژیم نازی و همدستانش هولوکاست نامیده می‌شود. «هولوکاست» واژه‌ای با ریشه یونانی، به معنای «قربانی کردن با آتش است.» نازی‌ها که در ژانویه ۱۹۳۳ در آلمان به قدرت رسیدند، بر این باور بودند که آلمان‌ها «نژاد بر‌تر» هستند و یهودیان را، که «پست‌تر» به شمار می‌رفتند- تهدیدی خارجی علیه به اصطلاح جماعت نژادی آلمان تلقی می‌کردند.

طی دوره هولوکاست، مقامات نازی گروه‌های دیگر، از جمله کولی‌ها، معلولان و برخی از اقوام اسلاو (لهستانی‌ها، روس‌ها، و غیره) را نیز به دلیل آنچه که «پستی نژادی» قلمداد می‌کردند، هدف حملات خود قرار دادند. علاوه براین، کمونیست‌ها، سوسیالیست‌ها و اعضای فرقه مذهبی شاهدان یهوه نیز به دلایل سیاسی، ایدئولوژیک و رفتاری مورد آزار و اذیت قرار گرفتند.

در سال ١٩٣٣، جمعیت یهودیان در اروپا بیش از نه میلیون نفر بود. بیشتر یهودیان اروپایی در کشورهایی زندگی می‌کردند که در طول جنگ جهانی دوم به اشغال آلمان نازی درآمد یا تحت نفوذ آن قرار گرفت. تا سال ۱۹۴۵، آلمانی‌ها و همدستانشان تقریبأ از هر سه یهودی اروپایی، دو نفر را به قتل رساندند. این بخشی از سیاست نازی‌ها در خصوص قتل عام یهودیان اروپا یا «راه حل نهایی» بود. اگرچه یهودیان، که از نظر نازی‌ها خطری مهم علیه آلمان تلقی می‌شدند؛ قربانیان اصلی نژادپرستی نازی‌ها بودند؛ اما ۲۰۰ هزار نفر کولی نیز به دست نازی‌ها از میان رفتند. دست کم، ۲۰۰ هزار معلول ذهنی یا جسمی که عمدتأ آلمانی بودند و در آسایشگاه‌ها می‌زیستند طی برنامه به اصطلاح «کشتن از سر ترحم» به قتل رسیدند.

«شباهت «رژیم صهیونیستی اسرائیل» با «رژیم نازی آلمان»، هر دو منفور ترین و جناینکارترین هستند»

با وسعت یافتن دامنه ظلم و ستم نازی‌ها در سراسر اروپا، آلمانی‌ها و همدستانشان میلیون‌ها انسان دیگر را مورد اذیت و آزار قرار داده و به قتل رساندند. بین دو تا سه میلیون نفر اسیر جنگی روس به قتل رسیدند یا بر اثر قحطی، بیماری، سهل انگاری یا بدرفتاری جان سپردند. آلمانی‌ها روشنفکران غیر یهودی لهستان را آماج حملات خود قرار داده و کشتند و میلیون‌ها شهروند روس و لهستانی را برای بیگاری به آلمان و لهستان اشغالی تبعید کردند؛ این افراد در این مکان‌ها کار کردند و اغلب در شرایطی اسفناک جان سپردند. مقامات آلمانی در نخستین سال‌های حکومت رژیم نازی، کسانی را که رفتارشان با هنجارهای اجتماعی مقرر مطابقت نداشت، مورد آزار و اذیت قرار می‌دادند. مقامات پلیس آلمان هزاران نفر از مخالفان سیاسی (از جمله کمونیست‌ها، سوسیالیست‌ها و اعضای اتحادیه‌های کارگری) و همچنین مخالفان دینی (از قبیل اعضای فرقه مذهبی شاهدان یهوه) را آماج حملات خود قرار دادند. بسیاری از این افراد بر اثر حبس و بد رفتاری جان سپردند.

رژیم صهیونیستی اسرائیل = رژیم نازی آلمان

در سال‌های نخست حکومت رژیم نازی، دولت ناسیونال سوسیالیست اردوگاه‌های کار اجباری را به منظور بازداشت مخالفان سیاسی و ایدئولوژیکی فرضی و واقعی دایر کرد. مقامات اس اس و پلیس بطور فزاینده‌ای در سال‌های پیش از آغاز جنگ، یهودیان، کولی‌ها و دیگر قربانیان نفرت قومی و نژادی را دراین اردوگاه‌ها حبس می‌کردند. طی سال‌های جنگ، آلمانی‌ها و همدستانشان به منظور متمرکز کردن جمعیت یهودیان در یک مکان و نظارت بر آن‌ها و همچنین تسهیل تبعید یهودیان درآینده، گتو‌ها (محله‌های یهودی نشین)، اردوگاه‌های موقت و اردوگاه‌های بیگاری ایجاد کردند. علاوه بر این، مقامات آلمانی اردوگاه‌های کار اجباری متعددی – هم در به اصطلاح رایش آلمان بزرگ و هم در سرزمین‌های تحت اشغال آلمان– برای غیر یهودیانی که آلمانی‌ها در صدد بیگاری کشیدن از آن‌ها بودند، دایر کردند.

«اسرائیل ها بر این باور هستند که آنها «نژاد بر‌تر» هستند و و اعراب را، «پست‌تر» به شمار می‌آورند»

در پی تهاجم به اتحاد جماهیر شوروی در ژوئن ۱۹۴۱، «واحدهای سیار کشتار» - متعلق به «پلیس امنیتی آلمان» و «سازمان امنیت» - وهمچنین گردان‌های نظامی مأموران «پلیس ویژه برقراری نظم»، در پشت مرزهای آلمان عملیات قتل عام یهودیان، کولی‌ها و مقامات حکومت شوروی و حزب کمونیست را اجرا می‌کردند. واحدهای آلمانی نیروهای اس اس و پلیس با برخورداری از حمایت واحدهای «ورماخت» و نیروهای مسلح اس اس بیش از یک میلیون زن، مرد و کودک یهودی و همچنین صد‌ها هزار نفر دیگر را به قتل رساندند. بین سال های۱۹۴۱ و ۱۹۴۴، مقامات آلمان نازی میلیون‌ها یهودی را از آلمان، سرزمین‌های اشغالی و بسیاری ازکشورهای دول محور به گتو‌ها و مراکز کشتار– معروف به «اردوگاه‌های مرگ» – تبعید کردند و آن‌ها را در آنجا در تأسیسات ویژه کشتار با گاز به قتل رساندند.

«شباهت رژیم صهیونیستی با نازی های هیتلر در نژادپرستی و انجام جنایات جنگی است»

در ماه‌های واپسین جنگ، گاردهای اس اس کوشیدند تا با جابجا کردن زندانیان اردوگاه‌ها با قطار یا پیاده روی‌های اجباری– معروف به «پیاده روی مرگ» – از آزاد سازی تعداد زیادی از زندانیان توسط متفقین جلوگیری کنند. نیروهای متفقین در حین پیشروی در سرتاسر اروپا و حمله به آلمانی‌ها، با زندانیان اردوگاه‌های کار اجباری و همچنین زندانیانی که در پیاده روی اجباری از یک اردوگاه به اردوگاه دیگر شرکت داشتند، مواجه شده و آنان را آزاد می‌کردند. این پیاده روی‌ها تا ۷ ماه مه ۱۹۴۵– روزی که نیروهای مسلح آلمان بدون قید و شرط در برابر متفقین تسلیم شدند– ادامه یافت. برای متفقین غربی، جنگ جهانی دوم در اروپا رسماً یک روز بعد- ۸ ماه مه («روز پیروزی در اروپا») - پایان یافت، در حالی که نیروهای شوروی «روز پیروزی» خود را ۹ ماه مه ۱۹۴۵ اعلام کردند.

رژیم صهیونیستی اسرائیل = رژیم نازی آلمان

پس از هولوکاست، بسیاری از بازماندگان در اردوگاه‌های آوارگان که توسط نیروهای متفقین اداره می‌شد، اسکان یافتند. بین سال‌های ۱۹۴۸ و ۱۹۵۱، حدود ۷۰۰ هزار یهودی – از جمله ۱۳۶هزار یهودی آواره اروپایی – به اسرائیل مهاجرت کردند. دیگر آوارگان یهودی به ایالات متحده و سایر کشور‌ها مهاجرت کردند. آخرین اردوگاه آوارگان در سال ۱۹۵۷ بسته شد. جنایاتی که طی هولوکاست صورت پذیرفت، بیشتر جوامع یهودی اروپا را ویران کرد و صد‌ها جامعه یهودی در اروپای شرقی اشغالی را کاملأ از میان برداشت.